Czy kiedykolwiek spotkałeś się z
określeniem „wilk w owczej skórze” ?Ja pierwszy raz
usłyszałem je wiele lat temu w jednej z bajek Ezopa o wilku, który
postanowił przebrać się w owczą skórę, aby oszukać pasterza i
wedrzeć się potajemnie do stada. Kiedy tylko pasterz zamknął
bramę na noc, ukryty w owczej skórze wilk już myślał o
nadchodzącej uczcie. Na nieszczęście dla niego, pasterz wrócił w
środku nocy do owczarni, aby dokonać uboju i przygotować owcze
mięso na kolejny dzień. Ukryty wśród owiec wilk zginął wzięty za jedną z nich.
Aby najprościej zdefiniować
określenie „wilk w owczej skórze” należy stwierdzić,
że jest to osoba, która udaje kogoś kim nie jest. Kilka lat po
wysłuchaniu opowieści o wilku z bajki Ezopa usłyszałem to
określenie w innym miejscu- w Biblii. Jezus ostrzegał swoich
uczniów przed „wilkami w owczej skórze”: „Strzeżcie się
fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze,
ale wewnątrz są drapieżnymi wilkami” Mt 7,15 (BW).
- Wilki zgadują. Przepowiadają, że coś się wydarzy, ale czy naprawdę się wydarzyło?
Historia pełna jest przypadków ludzi,
którzy przepowiadali koniec świata. Część z nich czyniła to w
niedalekiej przeszłości. W historii znajdziemy również proroków,
którzy obiecywali ludziom uzdrowienie ze śmiertelnych chorób, co
również nigdy się nie spełniło. Prawdziwy prorok będzie
przepowiadał rzeczy, które w przyszłości się wydarzą. Natomiast
„wilk w owczej skórze” będzie zgadywał, a gdy jego
przepowiednia okaże się błędna, będzie się usprawiedliwiać i
bardzo często ustanawiał nową datę dla tego wielkiego wydarzenia, o
którym wcześniej prorokował. Biblia mówi jasno co powinno stać
się z fałszywym prorokiem oraz jak wielką głupotą jest
przewidywanie przyszłości przez człowieka. Spójrzcie sami:
„Wszakże
prorok, który ośmieli się mówić w moim imieniu słowo, którego
mu nie nakazałem mówić, albo który będzie przemawiał w imieniu
innych bogów, taki prorok poniesie śmierć. A
jeśli powiesz w swoim sercu: Po czym poznamy słowo, którego Pan
nie wypowiedział? Jeżeli
słowo, które wypowiedział prorok nie w imieniu Pana, nie spełni
się i nie nastąpi, jest ono słowem, którego Pan nie wypowiedział,
lecz w zuchwalstwie wypowiedział je prorok; więc nie bój się
go”. 5
Mój 18,20-22 (BW)
„Głupi
mówi wiele, chociaż człowiek nie wie, co się stanie; a któż mu
powie, co po nim będzie?”
Kazn. 10,14 (BW)
- Czy ich proroctwa są zgodne z nauczaniem Biblii?
Czy zdarza ci się słyszeć rzeczy,
których w żaden sposób nie możesz pogodzić z tym o czym mówi
Biblia? Jest tak być może dlatego, że „wilk w owczej skórze”
nie zna Biblii i liczy na to, że ludzie którzy go słuchają
również jej nie znają. Tylko w ten sposób może on ich oszukać i
zwieść. Dlatego chrześcijanin musi codziennie karmić się
Słowem Bożym, ponieważ kiedy będzie znać prawdę, kłamstwo
będzie dla niego jasne [podkreślenie tłumacza].
Czy człowiek, którego uważasz za
fałszywego proroka jest przyczyną problemów w Kościele oraz
konfliktów pomiędzy braćmi? Prawdziwy prorok powinien dążyć
do budowania Kościoła, a nie do jego podziału. Być może człowiek
podający się za proroka Bożego jest elokwentnym mówcą i liczy,
że dzięki swojej gładkiej mowie zyska słuchaczy i nakarmi dumą
swój brzuch. Nie jest on zainteresowany budowaniem Ciała
Chrystusa. Jest samolubny, egoistyczny oraz przebiegły. Spójrz na
ostrzeżenia, które Paweł kierował do kościoła w czasach
apostolskich. Słowa apostoła Pawła są tak samo aktualne i dziś:
„A
proszę was, bracia, abyście się strzegli tych, którzy wzniecają
spory i zgorszenia wbrew nauce, którą przyjęliście; unikajcie
ich. Tacy
bowiem nie służą Panu naszemu, Chrystusowi, ale własnemu
brzuchowi, i przez piękne a pochlebne słowa zwodzą serca
prostaczków”
Rz 16, 17-18 (BW).
„Jeszcze
bowiem cieleśni jesteście. Bo skoro między wami jest zazdrość i
kłótnia, to czyż cieleśni nie jesteście i czy na sposób ludzki
nie postępujecie?
Albowiem jeśli jeden mówi: Ja jestem Pawłowy, a drugi: Ja
Apollosowy, to czyż cieleśni nie jesteście?”
1 Kor 13,3-4 (BW)
„On
ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych
ewangelistami, a innych pasterzami i nauczycielami, aby
przygotować świętych do dzieła posługiwania, do budowania ciała
Chrystusowego, aż
dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do
męskiej doskonałości, i dorośniemy do wymiarów pełni
Chrystusowej, abyśmy
już nie byli dziećmi, miotanymi i unoszonymi lada wiatrem nauki
przez oszustwo ludzkie i przez podstęp, prowadzący na bezdroża
błędu, lecz
abyśmy, będąc szczerymi w miłości, wzrastali pod każdym
względem w niego, który jest Głową, w Chrystusa, z
którego całe ciało spojone i związane przez wszystkie wzajemnie
się zasilające stawy, według zgodnego z przeznaczeniem działania
każdego poszczególnego członka, rośnie i buduje siebie samo w
miłości.” Ef
4, 11-16 (BW)
- Światowe wilki: czy wydaja świadectwo godne Pana Jezusa?
Życie wilka, który ma umysł
przepełniony duchem tego świata, nie przyniesie owocu. Być może
widząc jego czyny nigdy nawet nie przypuszczałbyś, że może być
on chrześcijaninem. Jego codzienne życie nie jest życiem, które
powinno cechować prawdziwego ucznia Pana Jezusa. Nie jest on
zainteresowany przyprowadzaniem ludzi do Chrystusa, a w
rzeczywistości jego działania odwodzą ludzi od prawdy Ewangelii.
Człowiek ten nie jest ambasadorem Jezusa Chrystusa. Niech tych kilka
wersetów biblijnych pomoże ci rozpoznać „wilka w owczej skórze”.
Rozważ te wersety i bądź ostrożny:
„Po
ich owocach poznacie ich. Czyż zbierają winogrona z cierni albo z
ostu figi? Tak
każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, ale złe drzewo wydaje złe
owoce. Nie
może dobre drzewo rodzić złych owoców, ani złe drzewo rodzić
dobrych owoców. Każde
drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, wycina się i rzuca w
ogień. Tak
więc po owocach poznacie ich”. Mat
7, 16-20 (BW)
„Pogrzebani
tedy jesteśmy wraz z nim przez chrzest w śmierć, abyśmy jak
Chrystus wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my
nowe życie prowadzili”.
Rz 6,4 (BW)
„Jawne
zaś są uczynki ciała, mianowicie: wszeteczeństwo, nieczystość,
rozpusta, bałwochwalstwo,
czary, wrogość, spór, zazdrość, gniew, knowania, waśnie,
odszczepieństwo, zabójstwa,
pijaństwo, obżarstwo i tym podobne; o tych zapowiadam wam, jak już
przedtem zapowiedziałem, że ci, którzy te rzeczy czynią,
Królestwa Bożego nie odziedziczą. Owocem
zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość,
uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność,
wstrzemięźliwość. Przeciwko takim nie ma zakonu. A
ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje
wraz z namiętnościami i żądzami. Jeśli
według Ducha żyjemy, według Ducha też postępujmy.”
Gal 5, 19-25 (BW)
„Jego
bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych
uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich
chodzili”.
Ef 2,10 (BW)
„Dlatego
pominąwszy początki nauki o Chrystusie, zwróćmy się ku rzeczom
wyższym, nie powracając ponownie do podstaw nauki o odwróceniu się
od martwych uczynków i o wierze w Boga”.
Hebr 6,1 (BW)
„Lecz
powie ktoś: Ty masz wiarę, a ja mam uczynki; pokaż mi wiarę swoją
bez uczynków, a ja ci pokażę wiarę z uczynków moich”.
Jak 2,18 (BW)
„Kto
mówi, że w nim mieszka, powinien sam tak postępować, jak On
postępował”.
1 J 2,6 (BW)
- Leniwe wilki: czy ich „prorocze nauki” służą do zarabiania pieniędzy?
Wilki jedzą praktycznie wszystko,
łącznie ze zwierzyną rozjechaną na drodze. Jest to ich sposób na
oszczędzanie energii podczas długich zimnych, zimowych miesięcy.
To bardzo wygodny i prosty sposób, aby dostać coś bez
jakiegokolwiek zaangażowania w pracę. Wilki zamiast polować na
zwierzynę, będą szukać jelenia powalonego na drodze i cieszyć
się darmowym posiłkiem. Podobne cechy są charakterystyczne dla
fałszywego proroka. Jego chciwość powoduje, że podczas swoich
spotkań nie tylko przedstawia ludziom kłamstwa, ale także dokonuje
zbiórki pieniędzy wykorzystując niewiedzę swoich ofiar. Chciwość
napędza i prowadzi jego służbę a nie łaska. Biblia ostrzega nas,
że „wilki w owczych skórach” będą pochodzić nie tylko spoza
kościoła, ale również z niego samego:
„Miejcie
pieczę o samych siebie i o całą trzodę, wśród której was Duch
Święty ustanowił biskupami, abyście paśli zbór Pański nabyty
własną jego krwią. Ja
wiem, że po odejściu moim wejdą między was wilki drapieżne, nie
oszczędzając trzody, nawet
spomiędzy was samych powstaną mężowie, mówiący rzeczy
przewrotne, aby uczniów pociągnąć za sobą”.
Dz 20, 28-30 (BW)
„Bo
gdy byliśmy u was, nakazaliśmy wam: Kto nie chce pracować, niechaj
też nie je”.
2 Tes 3,10 (BW)
„Lecz
byli też fałszywi prorocy między ludem, jak i wśród was będą
fałszywi nauczyciele, którzy wprowadzać będą zgubne nauki i
zapierać się Pana, który ich odkupił, sprowadzając na się
rychłą zgubę. I
wielu pójdzie za ich rozwiązłością, a droga prawdy będzie przez
nich pohańbiona. Z
chciwości wykorzystywać was będą przez zmyślone opowieści; lecz
wyrok potępienia na nich od dawna zapadł i zguba ich nie drzemie”.
2 P 2,1-3 (BW)
- Podstępne wilki: działają w ukryciu
Wilki są sprytne. Obserwują one swoją
ofiarę i planują atak. Fałszywy prorok jest w kościele. Obserwuje
i cierpliwie czeka. Zyskuje on zaufanie ludzi, jednocześnie
przygotowując się do ataku. Biblia jednoznacznie mówi o tym, jak
Bóg potraktuje tych przebiegłych kłamców:
„Nie
każdy, kto do mnie mówi: Panie, Panie, wejdzie do Królestwa
Niebios; lecz tylko ten, kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w
niebie. W
owym dniu wielu mi powie: Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmy w
imieniu twoim i w imieniu twoim nie wypędzaliśmy demonów, i w
imieniu twoim nie czyniliśmy wielu cudów? A
wtedy im powiem: Nigdy was nie znałem. Idźcie precz ode mnie wy,
którzy czynicie bezprawie”.
Mt 7,21-23 (BW)
„Jezus
odpowiadając, rzekł im: Baczcie, żeby was kto nie zwiódł. Albowiem
wielu przyjdzie w imieniu moim, mówiąc: Jam jest Chrystus, i wielu
zwiodą”
Mt 24, 4-5 (BW)
„Tacy
bowiem są fałszywymi apostołami, pracownikami zdradliwymi, którzy
tylko przybierają postać apostołów Chrystusowych. I
nic dziwnego; wszak i szatan przybiera postać anioła
światłości. Nic
więc nadzwyczajnego, jeśli i słudzy jego przybierają postać sług
sprawiedliwości; lecz kres ich taki, jakie są ich uczynki”
2 Kor 11, 13-15 (BW)
- To proroctwo jest pewne: wilk nie zawsze będzie symbolem podstępu i zła
Wspaniałą prawdą Biblijną jest to,
że mówi ona nie tylko o tym, iż mamy wystrzegać się „wilków w
owczej skórze”, ale zapewnia nas również o tym, że nie zawsze
będziemy odczuwać lęk przed wilkiem. Izajasz, prawdziwy Boży
prorok mówi nam, że mamy oczekiwać przyjścia Pana Jezusa, a kiedy
nastanie Nowe Niebo i Nowa Ziemia to:
„I
będzie wilk gościem jagnięcia, a lampart będzie leżał obok
koźlęcia, cielę i lwiątko, i tuczne bydło będą razem, a mały
chłopiec je poprowadzi”.
Iz 11,6 (BW)
„Wilk
z jagnięciem będą się paść razem, a lew jak bydło będzie jadł
sieczkę, wąż zaś będzie się żywił prochem. Nie będą źle
postępować ani zgubnie działać na całej świętej górze - mówi
Pan”.
Iz 65,25 (BW)
